Na je zwangerschap ligt de focus op de revalidatie van de mama, in al haar aspecten. Dit wilt uiteraard zeggen dat er aandacht besteed wordt aan het lichamelijke, maar ook het psychologische en mentale stukje mag niet vergeten worden.
Lichamelijk is er natuurlijk van alles veranderd. De meeste vrouwen hebben niet altijd de juiste verwachtingen van het postnatale herstel of hebben er zelfs geen kennis van.
Enerzijds zijn er natuurlijk de buikspieren en bekkenbodemspieren (daarover later meer), maar daarnaast zijn er nog een hele hoop dingen die misschien minder bekend zijn.
Na je bevalling heb je uiteraard bloedverlies, maar wist je dat dit tot wel 6 weken kan duren?
Als je borstvoeding geeft kan het zijn dat je borsten beginnen te lekken als het ongeveer tijd is voor de volgende voeding. Je borsten kunnen de eerste weken ook fel beginnen spannen als de volgende voeding er aan komt.
Wist je dat veel vrouwen onder invloed van hun hormonen last hebben van haaruitval na de bevalling? Sommige vrouwen hebben, ook weer onder invloed van hormonen, veel last van zweetaanvallen. Een lager libido de eerste weken tot maanden is zeker ook niks abnormaal.
Je lichaam heeft 9 maanden lang aan topsport gedaan dus het is logisch dat het ook een hele tijd nodig heeft om te herstellen. Veel langer dan de 6 weken, wanneer je gynaecoloog je groen licht gaat geven om weer alles te doen. Je kan beter rekenen op minstens 9 maanden herstellen.
Je buikspieren, bekkenbodemspieren en middenrif samen vormen eigenlijk jouw core. En deze 3 moeten goed kunnen samenwerken om te komen tot een optimaal herstel.
Je bekkenbodemspieren hebben 9 maanden lang extra gewicht moeten dragen en krijgen er in de meeste gevallen nog een vaginale bevalling bovenop waarbij die spieren tot wel 170% van hun oorspronkelijke lengte kunnen uitrekken. Deze spieren gaan we op 6 weken na je bevalling controleren op kracht, uithouding en coördinatie, maar ook het litteken van een eventuele knip of scheur wordt even nagekeken. Het kan zijn dat littekenmassage nodig is. Er wordt ook gekeken of er nog pijn aanwezig is in deze regio, zodat er over gegaan kan worden tot pijnvrije penetratie. Pijn bij het vrijen is nooit normaal, ook niet postnataal. Zelfs na een keizersnede worden je bekkenbodemspieren best even nagekeken, want ook dan hebben deze spieren de hele zwangerschap lang hard gewerkt.
De buikspieren hebben ook heel wat geleden. Je kan er van uit gaan dat iedere zwangere vrouw op het einde van de zwangerschap een diastase heeft. Een diastase wilt zeggen dat er een opening is tussen de rechte buikspieren. Dit is een hele normale en gezonde aanpassing van de buikspieren om om te gaan met die groeiende buik. Je kan vlak na je bevalling soms een uitstulping zien ter hoogte van je rechte buikspieren als je recht komt uit de zetel of uit bed. Er is postnataal een spontaan herstel van deze diastase die ongeveer 6-8 weken duurt. Bij sommige vrouwen is deze diastase verdwenen na deze periode, maar vaak nog niet helemaal. Het aanleren van juiste contractie van buikspieren in combinatie met ademhaling en het leren omgaan met drukverhoging in de buik zijn dan aangewezen. Het doel postnataal is niet om (terug) een platte buik te hebben, maar wel om je terug sterk te voelen, je goed te voelen in je vel en de zware inspanningen die motherhood (ik denk aan eventueel het vele dragen van de baby) met zich meebrengen, aan te kunnen.
Het middenrif functioneerde op het einde van de zwangerschap ook op een andere manier. Door de ribben die meer open gaan staan om plaats te maken voor de baby kan het middenrif ook niet meer optimaal functioneren. Door gerichte ademhalingsoefeningen te doen in de eerste weken na je bevalling kan je dit middenrif terug trainen.
Naast het lichamelijke herstel is er vaak ook een grote aanpassing mentaal. Veel jonge mama’s vinden het moeilijk om een balans te vinden tussen de verwachtingen van de maatschappij en hun moedergevoel. Het snel terug moeten gaan werken en de baby zo jong vaak al naar opvang moeten brengen geeft tegenstrijdige gevoelens. Lange onderbroken nachten, opmerkingen uit de omgeving, jezelf te veel druk opleggen, … zijn niet altijd even gemakkelijk om me om te gaan. Ik merk in de praktijk vaak dat veel jonge mama’s hier mee worstelen en het moeilijk vinden om hierover te praten. Het worden van ‘mama’ geeft vaak ook een verandering in identiteit. Vrouwen die zich afvragen wie ze nu zijn als vrouw, als mama, als partner, als dochter, als vriendin, als collega, … Blijf er zeker niet mee zitten en praat erover met vriendinnen, je ouders, je kinesist, … Je doet het vast geweldig. You do you! 😉
Comentarios